Süleyman Demirel’in Röportajları

17 Haziran 2015 0 Yorum

9.Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel, Ankara’da tedavi gördüğü Güven Hastanesi’nde vefat etti.

Özel Ankara Güven Hastanesi, 9. Cumhurbaşkanı’nın böbrek yetmezliği, kalp yetmezliği ve akut solunum yolları enfeksiyonu sebebiyle hayatını kaybettiğini belirtti.

Türk siyasetinde şapkası ve ‘Baba’ lakabıyla yer edinen Süleyman Demirel’in 2 röportajını aşağıda yayınladık..

“TÜRKİYE SORUNLARINI AŞACAK VE BU GEMİ LİMANA VARACAK”

Leyla Umar, 50 yıllık boykotunu kaldırıp Süleyman Demirel’le Güniz Sokak’ta bir araya geldi; pişmanlıklarını, korkularını ve hatalarını sordu…

50 yıllık meslek hayatımda defalarca, yöneticilerim tarafından Süleyman Demirel’le röportaj yapmam istendi. Hatta bir düğünde Demirel’in iki yeğeni yanıma gelip, amcalarının kendisiyle bir röportaj yapmamı istediğini söylediler.  Hâlâ düşündükçe yüzümü kızartan bir yanıt vermiştim: Asla… Bir başbakanın, bir gazete sahibine örtülü ödenekten 26 milyon dolar verdiği ve tepkiler gelince de “Verdimse ben verdim” demesi beni kendisinden uzaklaştırmıştı… Ve en acısı ise 3 gencin asılmasına imza atmasını hiçbir zaman hazmedemedim. Ancak, yıllar geçti. Türkiye çok olaylar yaşadı ve hepimiz çok etkilendik. Demirel’in, olaylar karşısındaki tutumunu ve açıklamalarını izledikçe, kendisiyle konuşma arzusu hissettim. Ama soruları yöneltirken bu 3 genci tabii ki hatırlattım… Yanıt alamadım ama şimdi bu konuda kendisinin “pişman” olduğunu hissettim…

Size konuk gelen büyükelçiler en çok hangi konularda soru sorarlar?

Genelde, bugünkü durumu sorarlar. Türkiye’de meseleler çok hızlı tartışıldığı için onların içinde Türkiye şartlarını bilmeyenler vardır, telaşa kapılanlar olur, nereye gidiyor Türkiye gibi birtakım sorular çoğunluktadır.

Sizce Türkiye nereye gidiyor?

Bir yere gitmiyor. Türkiye hangi istikametten gidiyorsa öyle gidecek. Tartışmalar şunlar bunlar her şey bu geminin içinde başladı ve bu gemi gidiyor. 

Peki o geminin çarpma ihtimali yok mu?

Her ülkede olduğu gibi, zorluklar olabilir. Ama “ülke ikiye ayrıldı” denmesi yanlış. Türkiye’nin bölüneceği, parçalanacağı, yıkılacağı vesaire gibi korkulara girmek çok yanlış…

Ama sokaklardaki terörü görüyorsunuz.

Evet, bunlar oluyor ama Türkiye bütün bunları aşacak güce sahiptir. Bütün mesele, hukuk düzeni içinde tartışılması… Devlet 86 senelik bir cumhuriyeti yönetti, zor zamanlar hep olmuştur ama bunları daima aşar. Türkiye, bu sıkıntıları da aşar. Türkiye’nin bugün açık parlamentosu var, açık seçimleri var… Tartışmalar serbestçe yapıldığı sürece başka yerlerde birtakım sıkıntılar oluşsa bile, Türkiye o yokuşu da aşar.

Peki, size Türkiye’yle ilgilenen bu kişiler akıl sormaya gelirler mi?

Her zaman, her yerde zaten düşüncelerimi açıkça söylerim. En korkulacak şey korkunun kendisidir. Korkuyu yenmek lazım.

Peki, siz hiç korkmaz mısınız?

Korkmaz olur muyum… Korku insanların yaratılışında var. Bakın, insanlar açlığı ve korkuyu yenmek için mücadele verirler. Dünyanın hedefi budur. Neden korkacaksınız? Zorbadan… Ama haksızlıktan, doğal afetlerden veya altından kalkamayacağınız şeylerden korkarsanız korku size hayatı çekilmez hale getirir. Korku bugünlerde Türkiye’de yaygın hale geldi. Ben yine söylüyorum, korkunun karşısına dikilmeyip kurda teslim olmak kadar yanlış bir şey yok. Korkunun karşısına dikilip “Sen oradaysan ben buradayım” demek lazım. Korku ancak öyle aşılacak bir şey.

Siz hiçbir şeyden korkmadınız mı?

Bunu cevaplayamam işte… Şöyle söyleyeyim korkuya maruz kalmadım. Afet olmuştur, altından kalkamayacağım bazı olaylar olmuştur ama onu muhakeme ettiğim zaman içinden çıkmışımdır.

Pişman olduğunuz şeyler oldu mu?

Olmaz olur mu ama onları da söyleyemem. Birini söylersem, diğeri kalır. İnsanların siyaset yönetimi olsun, şirket idaresi olsun veya aile içi yönetim olsun her şeyi doğru yapması mümkün değildir. Yapılan şey belirli kusur gibi görünse de, o gün o gündür.

Peki, Tansu Çiller’i siyasete soktuğunuz için pişman oldunuz mu?

Bakın, siyasetteki büyük hadiseler çok boyutluydu. Şimdi Tansu Çiller dediğiniz zaman Çiller’in başbakan olması doğru mudur, yoksa yanlış mıdır şeklinde mütalaa edemezsiniz.

Neden?

Şöyle edemezsiniz. Çiller 1991’de Doğru Yol Partisi’nden milletvekili olmuş; parti iktidar ve Çiller bakan olmuş. Sonra o partinin başkanı cumhurbaşkanı olmuş, partisini bırakmak zorunda kalmış. Bıraktığı yerde partinin kendi içinde birtakım dengeleri ve dengesizlikleri var. Onların içinde parti kongresi bir ‘çözüm’ çıkarmış. Ama bu ‘çözüm’ sonradan eleştiriler getirmişse, bu ya parti kongresinin ya da parti başkanının kusuruydu. Seçilen insanın kusuru mu diye bakmak yanlış. O zaman ne olacak, Çiller’in milletvekili olmasında yanlış bir şey yoktu.

Sizin en fazla takdir ettiğiniz tarafı neydi?

İyi okumuş, iki lisan bilen, profesör, dünya ve Türkiye meseleleri konuşulduğu zaman, hangi zemin olursa olsun konuşmasını iyi biliyor. Şimdi bakın, siyaset öyle bir şeydir ki yapıp bitirdikten sonra değerlendirirsiniz. İyi mi, kötü mü ayrı mesele. Ama bazı meziyetleri var. Bir yerlere gelirken de sadece birisi getirmiyor, belki birilerinin yardımı da oluyor… Şimdi kim derdi ki rahmetli Turgut Özal vefat edecek. Mecbur oldum ben cumhurbaşkanı olmaya. O günkü şartlar içinde benim elime gelen o fırsatı kullanmam lazımdı. Kendim için de, Türkiye için de. Çok güzel bir şiir var. Diyor ki; “Zamanı tutumazsınız, zamanı gelmiş kişiyi de tutamazsınız….” Şimdi böyle hadiseleri ayarlayamazsanız ki…

Hayatınızda hiç pişman olduğunuz bir şey var mı?

Elbette olmuştur.

En önemlisi neydi peki?

Buna cevap veremem çünkü her zaman en önemli dediğinizden daha önemlisi vardır.

3 fidan; Gezmiş, İnan ve Aslan…

68 kuşağının devrimci gençlik liderlerinden Hüseyin İnan, Deniz Gezmiş ve Yusuf Aslan, 6 Mayıs 1972’de idam edildi. Üç gençlik liderinin insan canına kasteden hiçbir eyleminin bulunmaması ve yargılama sürecinde yaşanan hukuksuzluklar yıllarca tartışıldı. Üç gencin idam cezaları Meclis’e geldiğinde İsmet İnönü “siyasi suçlar idamla cezalandırılmamalıdır” diyerek Bülent Ecevit’le birlikte ret oyu kullanır. İnönü ve Ecevit’e diğer CHP’liler de destek verdi. Ancak dönemin Adalet Partisi’nin milletvekilleri, olayı 1960’ta idam edilen Adnan Menderes, Fatin Rüştü Zorlu ve Hasan Polatkan’ın rövanşı olarak gördüklerini saklamıyordu. Üç gencin idamı “Üçe üç” diyen AP’lilerin oylarıyla onaylandı. AP Genel Başkanı Süleyman Demirel de infazdan yana oy kullandı.

Meclis’in tasdik ettiği parayı ‘Ödeyin’ dedim

Bir dönem Nazlı Ilıcak’ın rahmetli eşi Kemal Ilıcak’ın sahip olduğu gazeteye örtülü ödenekten para verdiğiniz çok tartışılmıştı. Ve sizin, “Verdiysem parayı ben verdim” demeniz herkes gibi beni de çok rencide etmişti…

Bakınız gönüllü öğretmenler sendikası var. Bu sendika öğretmenlere ev yapar ve ev yaparken de devletten para alır. Devlet de parayı şöyle verir; bütçe encümeni bütçeye koyar, bütün partilerin alkışlarıyla öğretmenlere ev yapılsın diye para verilir. Sonra Meclis Genel Kurulu’nda onaylanır. Hükümet de parayı sendikaya aktarır. O zamanlar Turgut Bey vefat etti, benim cumhurbaşkanı olmam görünüyor, muhalefet oradan buradan laf çıkarıyordu. İşte efendim öğretmenlerin ev sahibi olması için demiyor da Tercüman Gazetesi’nin sahibine güya para aktarılmış. Meclis’te de bu konuşuluyor. Ben dedim ki, ‘Sırtımda iddialarla Köşk’e çıkmam. Bu kooperatife para verilmiştir. Ben vermedim. Bu parayı bütçe encümeni verdi, siz tasdik ettiniz, devletin bütçesi de ödüyor. ‘Bütçeden bu parayı Maliye Bakanlığı sendikanın muhasebesine aktaracak. Maliye ile Milli Eğitim aktaracaklar aktarmıyorlar. Bana şikâyet geldi ben de sordum niye aktarmıyorsunuz. Bütçeye konmuş para. Mırın kırın ettiler ben de dedim ki ‘Ben başbakanım, kanunlardan sorumluyum aktarın.’ Nereye aktardılar? Sendikanın muhasebesine. Sendika da parayı ne yapmış? Tercüman Gazetesi’nin arsası varmış onu almaya sarf etmiş. Bunda bir yanlışlık varsa bunu sendikaya sorarsınız. Devletin bütçesine koyduğu, Meclisi’nden geçirdiği ve Meclis’in tasdik ettiği parayı ‘Bu adama ödeyin’ dedim, sadece…

Türkiye’nin Kürt meselesi yoktur

Peki, Kürt açılımı konusunda ne düşünüyorsunuz? Ben hayatımda tek bir gün evimde veya dostlarımın arasında sen Kürt müsün diye ne sordum ne de düşündüm…

Peki bugün niye soruyor insanlar birbirine.

Ben sormuyorum.

Peki, o zaman şikâyet ne?

Etrafımızda yaşanan tatsız şeyler, ölümler, sokaklar yanıyor…

Bu Emniyet ve asayiş meselesi… Emniyet işi sağlama almak zorundadır. Kimse ölmesin kimsenin ölmesini istemeyiz tamam; ama Emniyet’te bir asayişsizlik mevcutsa onu sağlamak için ne gerekiyorsa yaparlar.

Peki, sizce sağlanıyor mu bu? Bence Kürtleri yıllarca ayırdık…

Hiçbir zaman, hiçbirini ayırmadık . Türkiye’de bir Türk-Kürt meselesi yoktur.

Birden mi patladı bu?

Hayır, dünyada mikro milliyetçilik var zaten. Bir gün içinde çeşitli etnik unsurlar ve etnik değerlere sahip insanlar var. Bunlar bir milliyeti teşkil eder. Amerika’ya gittiğiniz zaman dünya kadar değişik milletlerden insanlar var ama Amerikan milleti olmuşlar. Genel olan mesele bir ülkenin vatandaşlığıdır. Vatandaşlık eşit şartlarda vatandaşlıktır. Bu ülkenin vatandaşı olmuşsunuz, bunu bozmanın ne manası var?

Ama onlar bozmuyor, hükümetler de ayırım yapıyorlar…

Yanlış olan şu; Türkiye’nin bir Kürt meselesi yoktur, Türkiye’nin 1984’te başlamış bir terör meselesi vardır. Türk askerine silah çekilmiştir, karakolları basılmıştır ve Türkiye’nin devlet güçlerine karşı aleni bir savaş açılmıştır. Devlet bunlarla 2000 yılına kadar uğraştı. Öcalan’ın da yakalanıp getirilmesinden sonra hemen hemen her şey durmuştu. 2000 senesinde terör kaybı 6 kişiyken, bugün Reşadiye’deki katliama uğrayan şehitlerin sayısı 7. Yani meseleyi devlet halletmişti ama yeniden başka istikametlere girdi.

Sizce bu istikamet daha kötüye mi gidecek yoksa durdurulacak mı?

Türkiye Cumhuriyeti Devleti aslında geçici şeylerin hakkından gelir. Adam devlete silah çekmişse ne yapacaksınız? Devlete silah çekmişse devlet ona karşılık verecek? Devlet durduğu yerde vatandaşına silah çekmemiş. Bu ülkenin dağ başlarında, sınırlarda terörden dolayı hayatını kaybeden şehitleri, kendilerine verilen görevi yapmaktan şehit olmuşlardır. Bu insanlara verilen görev nedir? Yurdu koruyun, sınırları koruyun. Yurdun sınırlarını korurken şehit olmuşlardır. Devlet tecavüze maruzdur, terörün karşısında dimdik durur ve bu tecavüzleri ortadan kaldırır. Devlet bir hadiseyle karşı karşıyaysa bütün güçlerini kullanacak ve hadiseyi yok edecektir. Türkiye bütün bunları da aşacaktır ve bu güce sahiptir; bu gemi limanına varacaktır. Limanı da Atatürk göstermiştir.

Ben pozitif enerjinin adamıyım. İnsanlar çöküyoruz, batıyoruz, parçalanıyoruz korkusu içinde yaşayamaz. Hayır efendim, çökmeyiz, batmayız, parçalanmayız. Çünkü Türkiye’yi batıracak, çökertecek veya Türkiye’yi parçalayacak tehdit ve tehlikelere karşı mücadele gücümüz var.

Ne ile silahla mı mücadele ediyoruz?

Neyle mücadele olacağını bana sormayın. Mücadele gücü neyse o. Mücadele gücünün öylesi böylesi olmaz. Eğer Türkiye’yi batırmaya, parçalamaya yönelmiş bir takım kötü niyetler varsa bu kötü niyetlerin karşısına dikilirsiniz.

GAP için çok uğraştınız. Şimdi memnun musunuz yaptığınız işten dolayı?

Odanızdaki ışık yanıyorsa oradan geliyor.

Leyla Umar 20.12.2009

GAZETEVATAN

 

 

SÜLEYMAN DEMİREL: BUGÜNLER DE GEÇECEK

9’uncu Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel, “Kötüyü yaşatmak mümkün değildir. Bu, geçecektir. Zamanını bilemem ama varılacak netice budur. Çünkü hiçbir halkı bunaltmaya devam edemezsiniz. Ne kadar çok sıkıştırırsanız, karşıdan o kadar çok tepki alırsınız. Bütün hikâye, tepki gösterirken meşru düzenin dışına çıkmamak, şiddete müracaat etmemek” dedi.

Cumhuriyet gazetesinden Can Dündar’a konuşan 9’uncu Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel, gündeme ilişkin soruları yanıtladı.

Can Dündar’ın Süleyman Demirel ile yaptığı söyleşiye yer verdiği “Bu da geçer yahu” başlıklı yazısı şöyle:

Erdoğan’ın seçimi kazandığı gece, Demirel’e “Şimdi 5 yıl bu iktidarla mı geçecek” diye sormuşlar.
Baba, “Kendinizi 15 yıla hazırlayın” öngörüsünde bulunmuş.

12. yılındayız.

Acaba bugün ne düşünüyor?

Türkiye, peşi peşine tarihi seçimlerin yaşanacağı önümüzdeki iki yılda rotasını değiştirecek mi?

Demirel diyor ki:

“Bugünkü seçmen, 1946’nın Aslanlı köyündeki köylünün cesaretine sahip değilse hiçbir yere gidemeyiz. Bu ülkeyi idare hakkı, idare edene değil, ona idare etme yetkisini verene, yani halka aittir. Türkiye bir yere gelmiştir. Artık idare edenler, elindeki gücü ters kullanarak, devlet imkânlarını alabildiğine dağıtarak seçim kazanamaz. Böyle bir durumda ‘Demokrasi yerleşmiştir’ diyemeyiz. Onu yerleşik hale getirmek lazım…

Türkiye’de pek çok şey iyi değil, halkın şikâyeti var; doğru. Ama şu da bir gerçek: Ülkede sıkıyönetim yok. Devletin kanunları işliyor. Demokrasinin getirdiği imkânlar mevcut. Yani yol bitmiş değil. Halk daha iyisine talip olmalı.”

Siyasetin hikâyesi budur

İyi de nasıl?

Partiler lider sultası altında. Yargı kuşatıldı. Medya, üniversite susturuldu. Her tür itiraz bastırılıyor. Bu koşullarda nasıl hak aranacak?

Demirel, hepsine hak veriyor ama iyimser konuşuyor:

“Hepsi doğru ama bunları aşmak için, hak arama yollarını yaratmalıyız.”

Verilecek mücadele için kendisini örnek gösteriyor:

“28 bin köye elektrik götürdüm. Edirne’den Hakkâri’ye yol, su götürdüm. Üniversiteler, fabrikalar yaptım bu memlekete… Sonra geldiler, beni şu senin oturduğun koltuğa oturttular,

‘10 sene yasaklısın’ dediler.

O 10 senenin 7’sinde orada oturdum.

8. senesinde muhalefet lideriydim.

11. senesinde başbakandım.

14. senesinde cumhurbaşkanıydım.

Siyasetin hikâyesi budur.”

Baskı karşısında büzülmeyin

“Hiçbir şey bedava değil. Gayret edeceksiniz, çalışacaksınız. Gereğinde ‘Bu olmadı’ deyip yenisini arayacaksınız. Memleket kötü idare ediliyorsa ‘Böyle idare olmaz’ diye peşlerine düşeceksiniz.

– Ama peşine düşenlerin başına olmadık işler geliyor?

– Onları inkâr etmiyorum. Sizler sıkıntıları dile getiriyorsunuz, bunlara da hak veriyorum. Hak vermediğim şey, bunların karşısında büzülmek. Büzülenlere hak vermiyorum.

– Yarım asrı aşkın süredir politikanın içindesiniz. Bugünkü parti sistemine, dış politikaya, Emniyet’e, askere, yargıya, medyaya, sermayenin iktidar karşısındaki haline benzer bir durum gördünüz mü hiç?

– Kötüleri mukayese etmek kolaydır. Siz kötüyü aramayın, ‘Filan devir daha iyiydi’ diye, daha iyiyi arayın. Bunların hepsini aşacak Türkiye… İyiliğe karşı kötülük yapılırsa ortadan kalkacak olan kötülüktür, ama sabır lazım… İnşallah her şey daha iyi olur. Hiç karamsarlığa kapılmayın. Türkiye büyük memlekettir. Bir imparatorluk bakiyesidir. Bu bir. İkincisi, büyük bir devrimi yapmış, bir orta dönem toplumunu çağın toplumu yapmıştır. Bunu kimse yapamamış, bir tek Mustafa Kemal Atatürk yapmıştır. O da en iyisini yapmıştır. Bugün aksamalar varsa, onun yaptığı şey tam anlaşılmadığındandır. Dine karışmış bir toplumu seküler bir toplum yapmak kolay şey değil. Çünkü seküler toplum açık konuşmayı gerektiriyor. Dine karışmış toplumlar açık konuşmayı kaldırmaz, korku hâkim olur. Türkiye bunları konuşabilse içinden çıkabilecek.

– Ama yine korku hâkim gibi görünüyor.

– Evet öyle…

– Toplumun yeniden dine karıştığı da görünüyor?

– Evet, ama Türkiye’ye laiklik çok şey getirmiştir. Getirdiklerini silmek kolay kolay mümkün değildir.

– Sandığı önemsiyorsunuz ama sandık tek başına çare mi? Sivil toplum, sendikalar, iş âlemi, toplumsal yaşam bu kadar kuşatılmışsa, seçim bir ülkeyi demokratik yapmaya yeter mi?

– Sistemin çalışması lazım. Sistemde sendika var, iş âlemi var, basın var, üniversite var. Bunları sistemin içinden çıkarırsanız sıkıntı oluyor. Sistem niye bozuldu? Biz 1965’te seçim kazandık. 73’te veya 75’te kaybedebilirdik. Müdahale olmasa da seçim kaybetseydik, sistem işlerdi. Bizim elimizden iktidarı zorla aldılar, verecek kimseyi de bulamadılar, 75’te yine bize geldi iş… Eğer hiç dokunmasalardı, sistem iyi kötü kendini düzeltirdi. Şimdi ne oldu? Siyasi sistemi yere vurduk, o sistemi kötüleyen askeri de şimdi kötüledik. ‘Kime inanacaksın’ noktasında açıkta kaldık. Soğuması için biraz zaman lazım.

– Seçimde insanlara ne yapmalarını tavsiye edersiniz?

– Komşusunu alıp ‘Hadi gel kardeşim’ deyip sandığa götürecek.

Bir Demirel fıkrası

Reçete çok da…

Geldik Güniz Sokak’ı kahkahalarla çınlatan bölüme…

Demirel, sürekli “sabır”dan söz edince, sabretmekte zorlanıyorum.

“Türkiye 10 senedir sabrediyor” diyorum.

Cevap veriyor:

“10 sene politikada uzun süre değil.”

“Ama bizim hayatımızda uzun süre…”

“Demek ki 10 sene yetmemiş, bir doz daha alacaksınız.”

“Aman efendim, aşırı dozdan gitmeyelim sonra…”

Kahkahalar üzerine ibretlik bir öykü anlatıyor:

“Yahudi çobanın koyunlarını kurt yiyormuş. Papaza gitmiş. ‘Bana bir reçete ver’ demiş. Yazmış papaz. ‘Şu reçeteyi al, uygula, bundan sonra olmaz’ demiş. Ertesi gün, ‘Ne oldu’ diye sormuş, ‘Kurt yine geldi, yedi’ demiş çoban… Bir reçete daha yazmış papaz… 3. gün yine aynı şikâyetle gelmiş çoban… Bunun üzerine papaz demiş ki:

‘Benim daha çok reçetem var da, acaba senin koyunlar dayanacak mı?”

Churchill’in İncil’de okuduğu satır

Haksızlık karşısında sabır telkin ediyor Demirel…

Ne söylesem, “Sabredeceksiniz. Sabredeceksiniz” diyor. sonra da yüzüme bakıp, “Sevmedin değil mi bu lafları” diye soruyor.

“Mücadele edeceksiniz’ deseniz daha iyiydi” diyorum.

Bir Winston Churchill hikâyesi anlatıyor.

Savaş yılları. Churchill İngiliz Bahriye Nazırı… Savaşta bir denizaltı batıyor. Yakın dostu olan İngiliz başbakanı kendisini çağırıp istifasını istiyor. Churchill odasına çıkıyor. Masasına oturuyor. İncil’i açıyor. Ve şu satırı okuyor:

“This will pass too…”

Yani?

“Bu da geçer yahu…”

Hiçbir halkı bunaltmaya devam edemezsiniz

“Bunlar da geçer canım” diyor Demirel gülümseyerek…

“Ama kendiliğinden geçmez herhalde” diyorum.

Ciddileşiyor:

“Kötüyü yaşatmak mümkün değildir. Bu, geçecektir. Zamanını bilemem ama varılacak netice budur. Çünkü hiçbir halkı bunaltmaya devam edemezsiniz. Ne kadar çok sıkıştırırsanız, karşıdan o kadar çok tepki alırsınız. Bütün hikâye, tepki gösterirken meşru düzenin dışına çıkmamak, şiddete müracaat etmemek…”

İyi de, Gezi’de şiddete başvuran, gençler değildi ki… Bir parkta barış içinde oturanlar şiddetle püskürtüldü, yaralandı, öldürüldü. Şiddeti devlet uygularsa ne diyeceğiz?

“Gençlere kötü muamelenin sonu yoktur. Ne dünyada ne de bizde başarılı olmuştur. Biz, ‘Bunlar devam eder’ demiyoruz, ‘Geçer’ diyoruz, ama ‘Demokratik ortamı muhafaza etmek lazım. Ortamı şiddete çevirmemek lazım’ diyoruz. Ne olursa olsun yine de gençlere ‘Siz şiddetten uzak durun’ diyeceğiz. Çünkü onu demediğimiz takdirde meydana gelecek durum daha da kötü.”

Berişa hatırası

Ve bir anısını anlatıyor Demirel:

“Arnavutluk Başbakanı Berişa iyi bir doktordu. Benim de çok iyi dostumdu. Kaybetti başbakanlığı… Arnavutluk’a gittiğimde beni ziyarete geldi. Dedim ki, ‘Sakın sokağa inme. Sokakta başbakanlık arama. Sokağa inersen belki gelecek sene başbakan olursun ama öbür sene düşersin. Sokağa inmez de meşru yollardan gidersen gelecek sene başbakan olamazsın belki, ama 3 sene sonra başbakan olursun, 10 sene sonra yine başbakan kalırsın.’ Adam benim dediğimi yaptı, 3 sene sonra başbakan oldu, 10 sene sonra da başbakan kaldı.

Ne yapıp yapacaksınız, sabredeceksiniz, şiddetten kaçınacaksınız.”

Can Dündar 01.12.2013

CUMHURİYET